De werknemers van een team bij de SVRZ kregen een ochtendje teambuilding onder leiding van Yves Nyemb (en mij). Er werd veel gelachen, soms geklaagd: “Dat ga ik echt niet doen!” en “Het is warm hè!” en “Wanneer komt de koffie?” maar ook werden er prachtige, persoonlijke complimenten uitgedeeld aan elkaar. De diepte in, afgewisseld met een poging tot samenwerken, communiceren (verbaal en non-verbaal) en veel patronen werden duidelijk zichtbaar.
Duidelijk werd bijvoorbeeld hoe hun enthousiasme ervoor zorgde dat ze zich soms bemoeiden met werk waar ze niks mee hoefden te doen. Het is lastig leiding geven in een team wat zo proactief reageert op een opdracht uitvoeren. Want niemand wil iets echt in de soep laten lopen.. Dus gaan we… redden! Maar, zo kwamen ze er ook achter, ze vergeten ook allemaal zelf wel eens wat terwijl het ook gruwelijk irritant is als je collega het vergeet. De reden? Teveel moeten of willen multitasken… Geen onwil, geen luiheid.
Wat heb ik enorm veel respect voor zorgmedewerkers. Een hart <3 voor de zorg hebben ze stuk voor stuk. Hard(t) lopen ze voor hun bewoners en soms een beetje te hard. En wat hebben ze allemaal behoefte aan verbinding. Met elkaar, met SVRZ, met de bewoners.
Mooie samenwerking met Yves, dank voor je bruisende energie deze dag! En dank, Rian Castel om ons hier onderdeel van te laten zijn.
