Een groot deel van de mensen die door ons getraind worden zijn ouders. En daar wil ik toch wat over zeggen.
Sommigen zijn ouder van hun eigen kind. Sommigen hebben bonuskinderen of pleegkinderen. Er zijn heel veel mensen verantwoordelijk voor kinderen. Ook ik ben moeder. Maar ik zie veel schade om me heen die we onze kinderen aandoen. Ook ik.
Een kind opvoeden naar afhankelijkheid in plaat van zelfstandigheid
Ik zie ouders die hun kinderen niet meer opvoeden richting zelfstandigheid, maar afhankelijkheid. Ouders die zelf getraumatiseerd zijn geweest en hun kind daarvoor willen beschermen. Ouders die zelf gepest zijn en dat in geen geval hun eigen kind aan willen doen. Ouders die gescheiden zijn en kampen met schuldgevoel naar hun kind en daardoor pleasen (toegeven). Maar ook ouders die niet meer echt bezig zijn met hun kind, maar meer met hun ex-partner en de pijn van vroeger, waarmee ze verbaal maar ook non-verbaal het kind dubbele signalen geven.
Een kind opvoeden met ruzie tussen ouders
Wat ik nog meer zie is, gevechten tussen ouders waarvan de kinderen zwaar grensoverschrijdend gedrag hebben laten zien. En daar geen verantwoordelijkheid voor willen of kunnen nemen. Niet op willen draaien voor de schade omdat ze zichzelf slachtoffer vinden. Ouders die geen consequenties geven aan dat gedrag maar in eigen ego doorvechten of zichzelf en hun kind beschermen, want ‘mijn kind doet dat niet!’ of ‘jouw kind zal het er wel naar gemaakt hebben dat mijn kind hem geslagen heeft.’ Een simpele “Sorry!” en een compensatie voor de schade behoort niet tot de mogelijkheden.
Kinderen kopiëren de ouders volledig
Ik schaam me er voor, dat dit steeds meer gebeurt. Want echt ouders, het begint nooit bij het kind zelf. Je kind wordt niet op een dag wakker met de gedachte: “Zo, vandaag ga ik Jantje eens in elkaar slaan!”
Wij ouders, wij hebben onze kinderen zo gemaakt. Door ze bloot te stellen aan ons eigen giftige gedrag, maar ook door ze bloot te stellen aan onze giftige maatschappij, waar suiker en dopamine boosts de norm zijn geworden. Waar vroeger één keer in het jaar naar de Efteling een groot cadeau was, gaan we nu meerdere keren per jaar alsof het normaal is. En stoppen we de kids daar vol met suiker en prikkels.
Hoe krijg je een kind stil? Kind opvoeden met een iPad
Daarna vinden we het maar gek dat ze niet meer blij kunnen worden van gewoon op je rug in het gras liggen en naar de wolken kijken. Nu zitten ze in hun gamestoel op hun donkere kamer naar hun iPad te kijken misschien zelfs met een energiedrankje aan hun zijde. En mocht je het vergeten zijn, ze zijn niet zo geboren, met die iPad in hun hand. Die hebben wij als ouders aangereikt. Beinvloed door: “Ja, maar Pietje mag dat ook!” En weten we wat er allemaal te zien is op die iPads? Vechtende, scheldende kinderen. Horrorfilms, waarin het ‘normaal’ is dat iemand afgeslacht wordt. En alle andere 18+ websites die nauwelijks worden afgeschermd door ouders.
Een kind kan het verschil tussen fantasie en realiteit nog niet zelf maken. Een kind kan al die verantwoordelijkheden en verslavingsgevoelige bezigheden niet zelf controleren. Daar zijn wij als ouders voor.
Lieve ouders, we doen oprecht ons best.. Werk ook alsjeblieft aan jezelf! Jij draagt je kinderen en niet andersom!
Neem je verantwoordelijkheid en vraag om hulp.
En ja, dat kan ook via ons. Met gezinstraining op maat.
